Idag var eg på forelesning og fekk øyra proppa full av så mykje informasjon at eg fann ut at eg skulle droppe kollokvie frå 18:00 til 20:00. Eg satt meg på bussen og syntes det var så fint regn ute og fann ut at eg skulle gå litt i butikkar i sentrum. I butikkane hadde dei mykje fint, og eg kjøpte meg eit såpestykke, oljekaraflar, krydder, vaniljesukker, muffinsformar som var rosa med prikkar på, ein jordbærslikkepinne, eit rosa kubbelys og ein sjokolade. Så fann eg ut at det var nok shopping for idag og bestemte meg for å ta bussen heim att. Eg var litt usikker på kor eg skulle ta bussen ifrå, men valget falt på Nova. Eigentleg så merka eg at eg ville gå pga av det fine været, men eg enda opp på busshaldeplassen likevel.
Så sto eg der. Tykte regnet var så velsigna deilig og venta på bussen. Og der kjem han. Ikkje bussen, men Eivind. Heilt utav det blå hadde han bestemt seg for å gå heim, og jammen hadde han lagt ruta om Nova. Han fekk sjå kva som låg i posane mine, og så gjekk me i sølepyttar. Eg fekk han til å late att augo, og han fekk sjokolade. Og eg tenkte at dette var jammen flaks at eg møtte han sånn heilt tilfeldig.
Men innerst inne tenkte eg at heilt tilfeldig var det nok ikkje...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar