Eg er tradisjonen tru ei stund etter med desse blogginnlegga mine. Føler ikkje eg vil hoppe rett over våren heller, så då får sommarinnlegget kome til hausten tenkjer eg. Over her ser de eit oversiktsbilete av Trondheim frå Festningen, samt korleis eg ser ut bakfrå på eit bein.
I tidlege vårmånader set ein ekstra stor pris på sola og et gjerne vaflar ute i solveggen så ofte anleiinga byr seg.
Eg er kanina i løypa ved Jonsvatnet.
Frukosttur i Korsvika med Eivind. Eit stykke bak oss sit visst både Kristina og Iselin og slike fine heilt utan at me visste om det før lenge etterpå.
Frukost smakar faktisk 100 gonger betre med ein gong ein går ut av huset.
Her er mine mest vellykka brød til no. Eg og Eivind småkrangla litt om kven som skulle få ete mest av dei.
Skorpene frå dei mest vellykka brødene til no vart spart på til me skulle til Nidelven. Men på andeplassen min (ja, den fins) så var det ingen ender og sjå. Eg tykte dette var både merkeleg og kjipt og tusla mutt over Gamle Bybro med tørre skorper i handa. Då fekk eg auge på dette flotte andeparet som eg trur vart særdeles mette på brød beregna på omtrent 15 fleire ender. Liten artig og formodentleg interessant anekdote her altså.
Påska kom til Lushjobben.
Og Anja kom til besta. Ingenting skrik meir vår enn lappesteiking ute saman med besta.
Eivind var litt sauebonde i nokre minuttar heime hjå foreldra sine, og tok seg særdeles godt ut om eg må sei det sjølv.
Tilbake i Trondheim vakna eg til denne viktige beskjeden ifrå ein pepp morgonkvist-Eivind.
På biletet over ser de ei særdeles influensasjuk Anja som prøver å få Eivind til å le. Kosegrisen er av tre og står på nattbordet til Eivind etter at han forbarma seg over (les nesten grein seg til) den på eit Kremmerhuset-salg i haust.
Her er musikklagemaskina til Eivind og Vegard som eg syns er ytterst sjarmerande.
Cupcakes på "Henne-kveld" med masse angel feather icing som såg veldig fint ut og smakte heilt ok.
Fina-Kristina og Fine-Line ved velkomstdrinkane.
Og smått om sen var det allereie tid for 17-mai frukost i Kirkegata.
Og så fest hjå oss på kvelden med eit kamera som svikta litt.
Men det går iallfall an å sjå dei gjenomførte og fargekoordinerte kleda våre om ikkje anna.
Og jammen kom tante med min 17-maiheileåretfavoritt Kling.
Det vart feira i eit par dagar etterpå...
...før Solreven og eksamensjaget tok oss atter ein gong.
